Blog: Leo de Boer

Dit is een vraag die mij als 'verenigingsmanager' steeds meer bezighoudt. De meeste mensen in mijn netwerk weten dat ik al vele jaren werkzaam ben in en met branche- en ondernemersverenigingen. Binnen dat (prachtige) veld zijn er altijd discussies gaande over de noodzaak van veranderen en aan de tijd aanpassen van verenigingen. Gelukkig maar. Was het niet "vereniging 3.0" dan recent de discussie "klant of lidwaarde" wel. De ondernemers bleven daardoor, als een maatschappelijk relevante groep, vertegenwoordigt in het politiek-maatschappelijke discours, steeds meer zelfs.

Tegelijk zien we nu diverse meer fundamentele veranderingen. Al enige tijd zien we de economische en politieke landschap veranderen, met meer diversiteit tot gevolg. Denk aan de zzp'ers en de vele fracties (ook een soort zzp 'ers). Dat is niet nieuw. Nieuw is wel dat we in een periode van crisismanagement zitten. Van echt onverwachte (oorlog) tot volkomen voorspelbare - manmade - crises. Niet zo gek dat Macron op 24/8 zegt "We see a series of crises, each one more serious than the last, and it could be seen that we are destined to be permanently managing crises and emergencies". En hij is niet de enige die dat denkt.

En wat doet onze overheid? Die vreselijk onder druk stond tijdens corona en nu weer staat in de energiecrisis. Die geeft in een onderbelicht deel van de laatste miljoenennota, vanaf pag 82, een paradigmashift aan: "De transities waar we voor staan en de geopolitieke ontwikkelingen maken dat dit decentrale bestuursmodel uit de jaren negentig op bepaalde onderdelen niet meer voldoende werkt. Dit vraagt dus opnieuw om een nieuwe insteek van de overheid. Een omslag naar meer regie van het Rijk kan niet zomaar gemaakt worden. Beleidskeuzes uit de afgelopen decennia hebben ertoe geleid dat in sommige gevallen de instrumenten, infrastructuur en kennis voor gedetailleerde centraal gestuurde interventies ontbreken.".
In de aansluitende Algemeen Politieke Beschouwingen werd er door sommigen op gewezen dat de combi van marktwerking, liberalisering en decentralisering zijn langste tijd heeft gehad.

Intussen zijn we als verenigingen opgegroeid in de huidige setting. Ik schat dat er naast de ongeveer 300 brancheverenigingen nog ongeveer 700 lokale en regionale verenigingen, boards, valley's, etc zijn. We hebben een 1000 bloemen bloeien model. Veel ondernemers zijn op meerdere plekken lid. Er gaan minimaal enkele honderden miljoenen in de huidige structuur om. Die vervolgens als een soort stille vitale infrastructuur elke dag zijn bijdrage levert op punten als standaarden, vakscholing, industry voice, innovatie e.d.
Maar wat als we inderdaad de komende 10 (?) jaar vooral crisissen moeten managen en de politiek het roer omgooit. Zijn we dan goed georganiseerd en in staat onze bijdrage te leveren? Verenigen we de verandering dan goed?
Deze vraag moeten we onszelf de komende tijd gaan stellen.