De Nederlandse Akkerbouw Vakbond (NAV) gaat een producentenorganisatie oprichten van telers van consumptieaardappelen. Daarvoor wordt een erkenning aangevraagd bij de overheid. Het lidmaatschap kost ongeveer € 100 per jaar. Het initiatief van NAV wordt gesteund door de Verenigde Telers Akkerbouw (VTA). De akkerbouwverenigingen streven ernaar dat de organisatie begin 2020 van start kan gaan. Zodra de Producenten Organisatie Consumptieaardappelen (POC) op eigen benen kan staan, wordt deze losgekoppeld van NAV en VTA. Het doel is om de aardappeltelers een sterkere positie te geven in de keten, zegt NAV-bestuurder Keimpe van der Heide. “De POC wil een gelijkwaardige gesprekspartner zijn van de verwerkers.”

NAV heeft eerder geprobeerd een telersvereniging op te richten. Waarom zou het nu wel lukken?

“Het huidige EU-landbouwbeleid biedt ruimte voor boeren om zich te organiseren. Een producentenorganisatie (PO) valt daarom niet meer onder de regels voor de mededinging, waardoor geen sprake meer kan zijn van een kartel. Als enige beperking geldt dat een PO de concurrentie in een keten niet volledig mag uitsluiten. Verder hoeft een PO niet de afzet voor de telers te regelen. Leden van de POC kunnen dus samenwerken en afspraken met elkaar maken en toch hun eigen afzet blijven regelen.”

Het is voor de verwerkers prettig als ze met één organisatie kunnen praten in plaats van met duizenden aardappeltelers

Op welke aardappeltelers richt de POC zich?

“Alle aardappeltelers kunnen zich in principe aanmelden voor de POC, dus ook pootgoed- en zetmeelaardappeltelers. Maar de POC richt zich in eerste instantie op consumptieaardappelen, zowel frites- als tafelaardappelen. Er moeten minstens vijftien leden zijn om een producentenorganisatie te kunnen oprichten. Inmiddels hebben zich al enkele tientallen telers aangemeld.”

Wat is het doel van de POC?

“De POC wil de aardappeltelers een sterkere positie in de keten geven. Zo willen we de leveringsvoorwaarden verbeteren. De huidige contractvoorwaarden zijn te eenzijdig in het voordeel van de verwerkers. Wij willen dat de productiekosten van de teler het uitgangspunt zijn in de leveringsvoorwaarden. Dan kun je bijvoorbeeld denken aan een vergoeding als een teler in een droog jaar extra kosten heeft gemaakt om zijn aardappelen te beregenen. Ook kun je denken aan het oprichten van een onafhankelijk keuringsinstituut die de geleverde aardappelen beoordeelt. De POC kan in principe ook de afzet van aardappelen gaan regelen, maar dat is een complexe opdracht, omdat je dan een hele organisatie moet inrichten. We gaan eenvoudig beginnen. De leden kunnen dan later besluiten of de taken uitgebreid moeten worden. Het uiteindelijke doel van de POC is dat telers een beter rendement realiseren in de aardappelteelt.”

We streven ernaar dat de POC begin volgend jaar van start gaat