Na drie edities van het DNA Jaarcongres, zijn we met een groep bevlogen DNA-ers aan de slag gegaan voor een nieuw concept. In mijn vorige blog omschreef ik de eerste stap, het bepalen van de stakeholders. In een tweede sessie gingen we de diepte in. Wat willen we bij de deelnemers veranderen?

We geloven dat het jaarcongres een wezenlijke bijdrage kan leveren aan een verandering. Bij DNA én bij de aanwezige deelnemers. De verandering die je teweeg wilt brengen, is lastig om ‘zo even’ te formuleren. Om hier secuur mee om te gaan, hebben we een empathy map ingevuld (lees hier meer over deze methode) van de deelnemer voorafgaand aan het congres. Daarmee breng je de mogelijke dromen, verwachtingen, frustraties in kaart. Daarna hebben we bepaald wat het jaarcongres daarin kan betekenen en  wat het gedrag zou ‘moeten’ zijn  na deelname. Een pittige discussie hielp om  de verandering  per stakeholder scherp  te formuleren. De basis voor het eventontwerp.

Frame
Nu we de ‘change’ te pakken hebben, kunnen we de vakken van het EventCanvas invullen die de randvoorwaarden vormen, het zogenaamde ‘frame’. Dit maakt dat je je tijdens het ontwerpen bewust bent van de ‘beperkingen’ die er zijn voor jouw stakeholder, in tijd, geld, inzet et cetera.
 

Design thinking
In totaal hebben we 3 EventCanvassen ingevuld en is de basis gelegd voor het nieuwe concept van het DNA Jaarcongres. Deze eerste fase kost tijd en moeite en levert daardoor ook een beter concept op. De aanpak is gebaseerd op Design Thinking: doelbewust ontwerpen, met de gebruiker centraal.  In de eerste twee sessies hebben we de  ‘spaghetti’ ontwart, op naar prototyping in de laatste sessie!

Tips en suggesties zijn altijd welkom! Meer lezen over deze methode: www.edco.global

Event Design Methodologie gebruikmakend van het EventCanvas
Hoe werkt deze methode? Dat kan het kortste worden uitgelegd in deze video