De afgelopen periode hebben verenigingen het niet altijd makkelijk gehad, tegelijkertijd heeft deze periode hele mooie inzichten over verenigingen gegeven. Over ontmoeting, verbinding, contact met leden, het belang van verenigingen en zo kan ik nog even doorgaan. Waardevolle lessen die we niet zomaar moeten vergeten.

Mensen ontmoeten elkaar in verenigingen en zoeken verbinding op heel veel verschillende vlakken, om muziek te maken, een beroep door te ontwikkelen, kennis te delen, een belang te delen, te sporten of gewoon verhalen te vertellen. En het is wel gebleken dat mensen deze ontmoeting en verbinding gemist hebben de afgelopen periode. Natuurlijk kan er heel veel online, maar echt contact met elkaar maken, willen we toch offline doen.

Verenigingen hebben hierdoor veel geleerd over de verschillende manieren waarop je eigenlijk contact kunt hebben met leden en hoe je een goede mix kunt maken tussen online en offline. Online vergaderen, appgroepen, het sturen van attenties, het snel beantwoorden van vragen van leden, verenigingen bleken veel nieuwe dingen supersnel te kunnen organiseren. En dit heeft sommige verenigingen aan het denken gezet: hoe kun je blijvend flexibel opereren?

In ieder geval zijn veel verenigingen een belangrijke gesprekspartner richting de overheid gebleken, die niet altijd even dicht bij de praktijk staat. Zeker in een crisis wil de overheid één aanspreekpunt voor een sector en dan is vaak een vereniging de beste vertegenwoordiger. Verenigingen hebben effecten weten te duiden met praktijkvoorbeelden, snel geschakeld met de achterban om regels te polsen, creatieve oplossingen ontwikkeld, zoals de reisvoucher en de fieldlabs, en zo bij kunnen dragen aan, voor dat moment, de meest passende maatregelen. Natuurlijk heeft dit ook voor teleurstellingen en frustraties gezorgd, maar vaak heeft het ook positief uitgepakt.

Dit zie je ook terug in veel ledenaantallen van branche- en beroepsverenigingen, die zijn gegroeid de afgelopen periode. Zij bleken het aanspreekpunt en vertegenwoordigen een sector, daar wil je als bedrijf of beroepsbeoefenaar bij horen.

Tegelijkertijd zie je ook afmeldingen als gevolg van de pandemie. Als organisaties het hoofd niet boven water konden houden en ook bij vrijwilligersverenigingen als gevolg van individuele keuzes die mensen maken. ‘Ik kom wel terug, zodra we weer kunnen’ is daar een veel gehoord argument.

Wat vooral duidelijk is geworden, nog meer dan eerder, is dat voorbeelden gedeeld worden om elkaar te inspireren, mensen elkaar willen helpen en samen optrekken. Zodat we hier met elkaar zo goed mogelijk doorheen komen.
 

Cécile Veldman
Directeur de Nederlandse Associatie